ordinaire vechtscheiding of is er meer aan de hand?

Vaak worden ouders gezien als in strijd waar de scheiding een impact heeft op de kinderen.

De ruzies over het ondergoed, de speldjes, de voetbalschoenen, haartooi,.

Wanneer men gewoon naar de situatie kijken als hulpverleners of rechters, zien we enkel ouders die elkaar het licht niet gunnen en alles uitvergroten en worden deze al snel gecategoriseerd onder de vechtscheidingen.

Maar achter deze “strijd” zit vaak een ander beeld! Als we even verder gaan kijken kunnen we de constante pesterijen hierachter zien. We zien 1 ouder die waarschijnlijk wel aan partnergeweld doet, aan pesterijen, aan emotionele of fysieke kindermishandeling en de andere ouder die zich gaat verzetten door de grenzen te trekken. Deze grenzen komen dan over als “constante tegenwerkingen”  naar de andere ouder.

De toxische ouder weet perfect hoe men deze reactie kan uitlokken en ja dit kan zijn met de speldjes, met ondergoed, met uren van de wissel niet te respecteren,..

Omdat deze onder de vechtscheiding vallen moeten ouders gaan samenzitten en samenwerken, verplichte gesprekken, verplichte trajecten. Zo krijgt de toxische ouder nog meer ruimte voor verdere manipulaties en openingen naar de gezonde ouder.

De gezonde ouder kan op deze manier niet herstellen.

Dit voelt voor de gezonde ouder heel onveilig aan, en terecht! De onveiligheid en het trauma wordt niet (h)erkend.  Niet bij de kinderen en niet bij de gezonde ouder.

Daarom is het zo belangrijk om verder te gaan met de MASIC methode in deze gevallen, zodat de situatie duidelijk wordt en het niet de gewone “ordinaire vechtscheidingen ” zijn.

Ik noem deze “pestscheidingen”…

Gezonde ouders gaan niet zozeer vragen om het contact te stoppen, ook al weten ze waar de kinderen door gaan en ook al weten ze dat dit rust zou brengen voor hen. Zij gaan hun kinderen niet overbelasten met de verhalen, ze gaan ervoor zorgen dat ze een normale jeugd kunnen hebben ondanks alles. Toch zal de gezonde ouder met de vinger gewezen worden als over beschermend, als niet kunnen loslaten, als alles uit te vergroten,..als toxisch…en dit terwijl het toxische gedrag van de andere ouder komt.

Vaak kunnen we via het solo parallel ouderschap ook deze rust vinden en het spel stoppen van de toxische ouder. We moeten er ook voor zorgen dat de ouders en kinderen zich op elk moment veilig en gehoord voelen.

Ik hoor vaak dat kinderen gehoord zijn door rechters, instanties, politie, CLB’s,… maar dat niemand er iets mee doet. Of dat hulpverlening zegt dat het vertrouwelijk is en deze info terugkoppelt naar de toxische ouder.

Dit moeten de kinderen daarna beboeten en de kinderen komen in een cirkel terecht van wantrouwen, wensen niet meer mee te werken, willen of durven niets meer te zeggen,…

Dan zie je de gezonde ouder die zich nog meer gaat verzetten, want de kinderen zitten hier nu in de knel door externe instanties.

En deze zien dit als “niet meewerkende ouder ” terwijl de toxische ouder net dit resultaat voorzien had…en op gehoopt had…

Met solo parallel ouderschap gaan we de focus van de andere ouder gaan wegnemen, terug de focus gaan leggen op jouw eigen gezin.

Enkel hierdoor kom je uit die spiraal.

En deze kan in het begin inderdaad moeilijk zijn. Het is omdenken.

Maar ik hoor vaak dat dit inderdaad een rust brengt.

De meest voorkomende “fout” dat men maakt is het contact dan helemaal afkappen, dit is natuurlijk niet de bedoeling van solo parallel ouderschap. We gaan wel kijken wat wel te escaleren is, waar we geen moeite meer insteken, wat wel verplicht is in de verantwoordelijkheid te melden naar de nadere ouder,…

Wil jij de rust terug via solo parallel ouderschap?

Wil jij het onderliggende probleem bloot leggen via de MASIC methode?

Ik help jullie graag verder

Veel liefs

Tamara

Wil je graga de online training volgen?

Deze kan je onmiddelijk aankopen via volgende link: