Ik had onlangs nog met een vriendin een gesprek hierover.
Ze blijft ergens hoop houden dat haar ex man zich toch gaat “herpakken” en dat hij toch een goede vader zal worden.
Ik zei het ook tegen haar; Stop met verwachten dat de narcist een goede ouder is!!!
Dat is het eerste stap!
In mijn praktijk vraag ik vaak aan mijn cliënten :als hij /zij niet wil communiceren, verhuisd is, wat verwacht je dan echt dat er op dit moment zal gebeuren?
Als ze geen ondersteuning hebben geboden of niet meegeholpen hebben de laatste tijd (of zelfs in de relatie) ,waarom denkt je dan dat ze nu wel plotseling zullen veranderen en een standup-ouder zullen worden?
We moeten stoppen met te verwachten dat de narcist plotseling zal veranderen en ineens toch een goede ouder zal worden of het zal inzien en ineens alles anders zal willen doen, uit liefde voor zijn/haar kind.
De meeste narcisten hebben zelf een narcistische ouder. Alles wat ze weten is disfunctioneren, gebrek aan verantwoordelijkheid, gebrek aan empathie,..
Als we ons ervan bewust zijn dat we te maken hebben met een narcistisch individu, moeten we stoppen met te verwachten dat ze zich op een andere manier gedragen dan een narcistisch individu.
de narcist en zijn kind
Als we weten dat we te maken hebben met een narcistisch persoon moeten we eigenlijk alle verwachtingen los laten en er niet meer vanuit gaan dat ze zorgzaam, verantwoordelijk, empathisch, correct,.. zullen zijn. Narcisten zijn onvoorspelbaar. Wij moeten degene zijn die stabiliteit geven aan de kinderen en de kinderen wel de voorspelbaarheid geven (de goede dan 😉 )
Want voorspelbaarheid kan een narcist wel aan zijn/haar kinderen geven: de negatieve voorspelbaarheid naar geen zorg, naar het wispelturige, naar de agressie, naar het moeten boeten ,.. Maar wat we de kinderen willen tonen is dat er een onvoorwaardelijke liefde is, iets dat ze bij de narcist niet kunnen vinden…en nooit zullen vinden…
Daarom hoef jij dat uiteraard niet te gaan verkondigen aan je kind(eren) want we willen natuurlijk niet dat jij hen gaat beïnvloeden met jouw ideeën maar wat wel belangrijk is, is om het kind niet teveel van de ouder te laten verwachten. Zo raakt het kind niet steeds teleurgesteld.
Ik zei onlangs nog op mijn pagina dat een papa vroeg dat zijn dochter “hem zou aanvaarden als hij is”. Klopt…. en die boodschap heb ik ook gebracht. En daar begint het bij de kinderen mee. Want net zoals jij als ouder die een verwachting heeft naar de narcist, heeft jouw kind ook verwachtingen. Door de verwachtingen los te knippen, kan je daar ook niet meer teleurgesteld in worden.
Laat je kind zelf nadenken over wat er gebeurd. Laat je kind zelf naar jou komen en wees er dan voor jouw kind. Laat jouw kind die inzichten krijgen zodat jouw kind later niet in de val loopt bij andere narcisten waar men in het leven sowieso nog zullen mee te maken hebben.
Laat je kind zijn of haar grens aangeven! Iets wat een kind van een narcist niet mag en kan doen. Leer het dat het belangrijk is om je grens aan te geven. jij als gezonde ouder kan dit. Jij kan jouw kind hiermee wel bijstaan door gewoon in jouw eigen opvoeding naar hen grenzen te stellen en die ook van hen te respecteren.
Kinderen kunnen bij narcisten moeilijk zichzelf ontwikkelen. Laag zelfbeeld, donkere gedachten, geen keuzes kunnen maken,anorexia, krassen, verkeerde vrienden, slechte schoolresultaten, .. allemaal zaken die kunnen voortvloeien van een narcistische opvoeding.
De goedbedoelde adviezen die allemaal maar kwaad aanrichten
Heel vaak krijgt men de raad om toch maar verder te gaan in het belang van het kind en de “strijd” op te geven. Welbedoelde, maar schadelijke, adviezen die niet helpen met het scheiden van een narcist. Ik leg dit ook in mijn trainingen uit: https://kindercoachtamara.be/product/online-training-voor-ouders-die-scheiden-van-een-narcist-met-kinderen/
Wat we wel kunnen doen is werken volgens het solo parallel ouderschap. Je gaat daar ook bij jezelf gaan kijken, jouw eigen “bubbel” te gaan stellen. we hoeven geen manipulerende beledigende en controlerende mensen in ons leven te houden. We moeten wel ouder zijn. Wij gaan wel de verantwoordelijkheid aan want narcisten doen het niet. Wij laten de cyclus van het misbruik los en gaan verder als een nieuw gezin ; jij en jouw kinderen!
Als je een kind deelt met een narcist, vraag jezelf dan af: wat verwacht je? En waarom zou je verwachten dat de narcist anders is?
De ouder als voorbeeld en vorming van onze kinderen hun zijn.
Afstand nemen en afstand houden van de narcist houdt een zekere mate van aanvaarding in. Het gaat om het loslaten van de oude overtuigingen van een intact gezin. Ook al lijkt dit een intact gezin, dit is het nooit geweest want als er sprake is van (emotioneel) misbruik en verwaarlozing, heb je geen intact gezin!
Proberen de narcist te dwingen een goede ouder te zijn, bewijst niemand een dienst, vooral onze kinderen niet. We moeten die oude paradigma’s doorbreken om eraan vast te houden in het belang van het gezin of in het belang van de kinderen, terwijl het hen in werkelijkheid schade berokkent. Als we betrokken zijn bij narcisten en we proberen hen te dwingen goede ouders te zijn of hen te dwingen om op de een of andere manier in ons leven te blijven, moeten we kijken naar de schade die het aanricht zowel bij de kinderen als bij ons. Als we jonge kinderen en tieners hebben die zelfmoord plegen vanwege hun narcistische ouder vanwege gevoelens van hulpeloosheid, moeten we iets anders doen omdat onze kinderen de klap op zich nemen….
De relatie die we hebben met onze ouders is de basis van ons interpersoonlijk leren. Hoe we als kinderen worden verzorgd en opgevoed, heeft rechtstreeks invloed op hoe we onszelf, de wereld om ons heen en onze plaats daarin zien.
Als het gaat om het reguleren van onze stemmingen, het vormen van relaties met anderen en het beheersen van onze emoties, zijn onze ouders onze belangrijkste rolmodellen. Hoe we met anderen communiceren en persoonlijke relaties aangaan, draait rechtstreeks om onze ervaringen met onze ouders tijdens onze vormingsjaren. We kijken naar onze ouders voor steun, aanmoediging, begeleiding en liefde. Maar wat gebeurt er met ons als onze ouder niet in staat is een emotioneel verbonden relatie met ons aan te gaan?
Een narcistische ouder zal door hun kinderen heen leven terwijl ze tegelijkertijd hun successen minimaliseren. Narcistische ouders zullen graag bij anderen opscheppen over hun kinderen en de eer opstrijken voor hun prestaties, maar zullen zich innerlijk bedreigd voelen door de individuele ontwikkeling van hun kinderen. Narcistische ouders hebben de neiging erg kritisch te zijn over hun kinderen en stellen onrealistische verwachtingen aan hen door ze te manipuleren, door hen te laten boeten, door hen te kleineren.
Als kind kunnen we niet weten wat narcisme is, hoe ze te werk gaan. Maar is het wel belangrijk ergens erkenning te krijgen in de verwarrong die ze voelen. Het niet mogen zijn, het niet kunnen zijn… In dit proces kan heel veel pijn en verdriet tot uiting komen. Mocht je dit in je kind herkennen, laat jouw kind best begeleiden door een professional MET kennis van narcisme!
Het beste geschenk dat u uw kinderen kunt geven, is uw eigen genezing en het loskomen van de narcist
Ouders zijn een rolmodel schreef ik zonet al, maar ook jij als ouder kan jouw kind tonen dat je geen angst meer hebt, dat je je niet meer laat bedreigen, niet meer laat manipuleren, niet meer laat beliegen en je zelf jouw grenzen kan trekken en jouw leven zelf onder controle hebt en kan hebben.
Ook al ben je niet meer samen, toch kan jij op dat vlak veel voor jouw kind(eren ) betekenen.
Wanneer je zelf niet meer in het web van een narcist zit, ga je ook niet zozeer mee in de emotie die erbij komt kijken en kan je je kind bijstaan op een neutrale en nuchtere manier.
Wil jij zelf sterk staan zodat je je kinderen kan bijstaan?
Ik help jou daar graag bij…
Veel liefs
Veel moed
Tamara