Urenlange discussie hebben we al onder collega’s hierover gehad. Moeten wij, hooggevoelige personen ,ons aanpassen aan de maatschappij of moet de maatschappij zich aanpassen aan ons?

“De maatschappij zou zich moeten aanpassen aan ons, want we zijn toch talrijk tegenwoordig”. “We moeten meer herkenning krijgen, er moet meer rekening gehouden worden met ons. Vooral met onze kinderen dan.”

“Neen hoor, de maatschappij draait nu eenmaal en de hooggevoelige mensen en kinderen moeten zich maar aanpassen aan de maatschappij”.” Waarom zouden we daar rekening mee moeten houden? Is toch nergens voor nodig?” “Ze kunnen toch overal door en binnen? Er zijn toch geen beperkingen?”

“Hooggevoelige mensen moeten uit hun comfortzone komen. Zo leren ze extra en kunnen ze zichzelf elke keer laten groeien.”

Wat moeten we nu allemaal daarvan denken? De ene heeft gelijk, de andere kan gelijk hebben, goh en ja, uit de comfortzone, zo hebben we het nog niet bekeken.

Een hooggevoelig persoon krijgt sowieso al heel wat indrukken te verwerken. De vraag of hij of zij zich moet aanpassen of niet, uit de comfortzone komen of niet, brengt hier een pak druk mee. Hoe moeten we ons dan gedragen? Wat mogen we dan voelen? Dit zijn vragen die ik vaak te horen krijg.

Wel, net daarom hebben mijn collega’s en ik urenlange discussies erover. Ik ga met geen enkele van de drie akkoord.

Wij hoeven ons niet aan te passen aan de maatschappij. Waarom zouden we? Wij hebben onze voelsprieten en onze kenmerken en hoeven ons daarom niet te verstoppen of te veranderen.

De maatschappij moet zich aanpassen? Neen helemaal niet. Waarom zou de maatschappij moeten stoppen met draaien? Omdat wij alles intenser voelen? Omdat wij voelsprieten hebben? Voelsprieten die van persoon tot persoon verschillend zijn! Neen hoor, die draait gewoon verder. Dit geeft ook onze basis die wij nodig hebben; werken, school, thuis, sport,..

Kom uit je comfortzone! Dit is iets wat ik helemaal niet graag hoor. Dit is een advies dat men geeft en waardoor hooggevoelige mensen constant in de overprikkeling komen te zitten. Wij hooggevoelige mensen, wij houden van onze comfortzone. Net die comfortzone geeft ons onze balans, geeft ons rust, geeft ons zekerheden. Die hebben we nodig om niet steeds overprikkeld te raken.

Mogen we dan niet groeien? Natuurlijk wel. Maar laten we komaf maken met ons aanpassen of anderen zich te laten aanpassen aan ons.

Hooggevoeligheid is een karaktertrek. Daar hoeven we ons niet aan aan te passen, we kunnen vragen of ze er rekening mee kunnen houden. Maar soms zijn mensen wel heel egoïstisch en dan kunnen ze geen rekening houden met anderen. En dan staan we daar weer; helemaal verdrietig en boos omdat de andere persoon er geen rekening mee kan of wil houden.

Is het niet beter om gewoon in je eigen kracht en schittering te staan?

In mijn coaching ga ik op zoek naar jullie eigen voelsprieten, hoe we dit in jullie leven kunnen plaatsen. Hoe jullie toch kunnen groeien, zonder overprikkeld te worden. En als jullie dat onder de knie hebben, dan maakt het niet uit of iemand zich aanpast of niet , dan verwacht je  van niemand om zich aan te passen. Jij kent jezelf en jij weet hoe je zal reageren en wat je kan doen. En jij helpt jezelf! En dan, dan hoef je je niet aan te passen en hoeft niemand zich aan te passen, want op dat moment zal hooggevoeligheid gewoon in je leven passen en hoeven we niet verder meer te denken maar gewoon verder te voelen!

Kijk jij er ook naar uit om in je eigen kracht te staan en je hooggevoeligheid of dat van je kind te ontdekken, te herkennen en te erkennen? Neem gerust vrijblijvend contact op.

Het kan heel eenvoudig klinken, maar soms kan het inderdaad heel eenvoudig zijn en mogen we gewoon onszelf zijn en met een beetje hulp kan je dit ook in jouw leven toepassen.

Veel liefs

Tamara

www. kindercoachtamara.be

 

wp_20161207_15_55_00_pro

Hooggevoeligheid en overprikkeling zijn woorden die je dagelijks leest of hoort. Gelukkig zou ik zeggen. Er is eindelijk wat meer over gekend. Maar tegelijkertijd  word ik er ook triest van. Net als andere hokjes, worden soms veel kinderen ook in dit hokje gestopt.

HSP is geen hokje, hooggevoeligheid kunnen we niet medisch opsporen. De prikkels worden minder gefilterd waardoor we alles intenser voelen. Hooggevoelig zijn is puur een karaktervorm, is het emotionele, wij voelen, wij voelen meer en voelen intenser, dat is nog steeds een punt waar we geen testen voor kunnen doen. Als hooggevoelig persoon weet je ook dat je meer voelt dan iemand anders. Ook dat voel je aan!

Waarom worden er dan testen gevraagd als het om het voelen gaat? Waarom gaan we verder zoeken en willen we medicijnen voorgeschreven krijgen om niet meer te voelen? Waarom niet gewoon aanvaarden dat wij net iets meer voelen? Waarom niet aanvaarden dat we gewoon onszelf mogen zijn.

Ikzelf ga aan de slag, met een test die mij opgesteld is door E Aaron. Deze test verklaart voor mij al duidelijk welke voelsprieten er zijn. Een test waar ik steeds zal achter staan.

Daarna kijk ik verder met de HSP Coachingkaarten die ik uitgebracht heb. 42 doelgerichte vragen om zo te kijken welke voelsprieten het kind heeft. Eens we dit weten,ga ik dan aan de slag met een werkboekje “Mijn hooggevoelige kind en zijn voelsprieten” door Kindercoach Tamara.

Na een paar sessies, kent het kind zijn eigen voelsprieten en kunnen we zeggen dat we een kind vrolijk en zelfzeker zien verder groeien. Een kind die voelt en die weet dat het ok is om te voelen, die zich niet meer anders voelt.

En net daarom weiger ik HSP een hokje te noemen! Er zijn zoveel volwassenen en kinderen die afzien omdat ze niet weten hoe het in hun leven te plaatsen, die hulp vragen om het een plaats te geven. Hoe kun je willen dat je in dat hokje zit? Waarom zou je ooit in een hokje willen zitten terwijl je kan ronddansen in de zon en de kleuren?

Met de volwassenen ga ik op dezelfde manier aan de slag, en ik kan zeggen, eens de volwassenen en de kinderen hier afronden, schijnt de zon terug met een klein wolkje erbij, een grote eenhoorn en een kleurrijke regenboog en dat, dat is waar wij als hooggevoelige personen wel willen naartoe gaan.

Veel liefs,

Kindercoach Tamara

www.kindercoachtamara.be

Lees meer